HİÇ şaşırmamak lazım. Yıllardır yazıyoruz. Bu ülkenin Başbakan’ı böyle işte... Biat kültürüyle yetişmiş! "Değiştim" dese de değişmez! Demokrasiyi hazmedemiyor. En ufak bir eleştiriye tahammülü yok. Özgür basını sevmiyor. Tüm gazetelerin yalaka olmasını istiyor.
Son günlerin büyük kavgasını biliyorsunuz... Bu defa hedefte Aydın Doğan var.
Bu ilk defa olmuyor. Daha önce de saldırmadığı, suçlamadığı kurum mu kaldı?
Bir dehşet ülkesinde yaşar gibiyiz...
Konuyu biliyorsunuz. Din ve vicdan adına insanlardan milyonlarca Euro yardım parası toplayıp bunları hortumlayan Deniz Feneri Derneği’nin yarattığı skandal tam bir yüz karası!
Alman savcı da bu nedenle dava açıyor. Haberlerin kaynağı Almanya... Fakat Başbakan bu haberleri veren Türk gazetelerine, özellikle gazetelerin sahibi Aydın Doğan’a kızıyor.
Başbakan’ın hedef aldığı Aydın Doğan, haberleri herkes gibi medyadan izliyor. Onun gazetelere giren haberlerle ilgisi yok. Bunu Başbakan da gayet iyi biliyor ama işine gelmiyor.
Amaç, tüm basını biat ettirmek, tarafsız gazeteleri de kontrol altına almak! Başbakan, öfke şimşekleri saçan bakışları ve gök gürlemesini andıran sesi ile medyayı korkutmak istiyor.
Basın özgürlüğünün geleceği açısından çok kaygı verici bir durum bu... Hür basın susarsa demokrasinin ruhuna Fatiha okunur. O zaman Tayyip Bey iktidarda kalır mı, Allah bilir!
* * *
Başbakan’ın yolsuzluk olaylarını yazan medyayı suçlaması, köşe yazarlarını "Emirle yazı yazan silahşorlar" olarak nitelemesi, büyük bir iftiradır. Yalçın Doğan’ın da söylediği gibi, "Emirle yazan alçaktır". Başbakan bizleri, kendi gazetelerinin tetikçi yazarlarıyla karıştırıyor!
Erdoğan’ın müthiş saldırısının amacı belli. Aydın Doğan’ın, bu hücumdan korkup bizlere "Aman yapmayın. Başbakan’ı üzerime saldırtmayın" demesini bekliyor. Başbakan yanlış kapıyı çalıyor. Aydın Bey bunu yapmaz. Böyle bir şeye tenezzül etmez.
Hür basını tehdit eden öfke ve nefret dolu konuşmalar, demokrasi kültürünü sindiremeyen bir zihniyetin ürünüdür.
* * *
Durum, kurtla kuzu hikáyesine benziyor. Kurt, ırmak kenarında su içtiği sırada, suyun aşağı tarafında bir kuzunun da su içtiğini görür, gözleri sevinçle parlar:
"İşte bugünkü yiyeceğimi buldum."
Kurt böyle düşünürken bir an tereddüt eder. Kimseye zarar vermeyen bu kuzuya saldırmadan önce bir mazeret bulması lazımdır. Kuzuya bağırır:
"Heyy!.. İçtiğim suyu ne hakla bulandırıyorsun?"
Kuzu, incecik sesiyle cevap verir:
"Kurt amca, ben sizin içtiğiniz suyu bulandıramam ki... Çünkü su benden size doğru değil, sizden bana doğru akıyor."
Kurt öfkeli bir sesle, "Benimle tartışma! Sen bana geçen yıl da aynı şeyi söylemiştin!" der.
Kuzu korkudan titremeye başlar:
"Ama efendim, ben geçen yıl dünyada bile değildim."
Kurt daha da kızarak, "Eğer geçen yıl benim suyumu bulandıran sen değilsen bile, annendi... İkisi de aynı kapıya çıkar. Boşuna çeneni yorma. Ben seni yiyeceğim" der ve kuzuya saldırır.
Fakat umulmadık bir şey olur. Her canlı gibi, kuzunun da kemikleri vardır. Kurt onu yutarken bir kemiği boğazına takılır, ikisi de sizlere ömür!
Kıssadan hisse: Akıllı insanlar için her hikáyede bir ders vardır!
Perş. Eyl. 11, 2008 7:55 am