Kur'ana Sorsaydın Eğer (Şiir)

Önce, İnsankimliğini alırdın,
Sonra, İrfanadresini bulurdun,
Ve Allah'ın, hâlifesi olurdun;
Kendini Kur'ân'a sorsaydın eğer


Hâkk dîni'ne, hurâfeler katmazdın,
Zanlarla hükmetmez, küfre batmazdın,
Dünya için, âhireti satmazdın,
İslâm'ı Kur'ân'a sorsaydın eğer


Kalbin kararmazdı, öfkeyle kinle,
Savaşırdın Önce, kendi cehlinle
Alay eder miydin, bu Yüce Dîn'le,
Haddini Kur'ân'a sorsaydın eğer?



Yıllarca ecdâdı suçladın durdun,
Geri kalmışlığı, İslâm'a yordun
Oysa ki; en önde, sen koşuyordun;
Ahlâkı Kur'ân'a sorsaydın eğer



Öyle bir mîras ki, bu toprak sana;
Borçlusun, dökülen her damla kana
İflâs eder miydin, edepten yana;
Vefâyı Kur'ân'a sorsaydın eğer?



Hele gör O cimri, zengin kimseyi;
Korkar fakirlikten, sıkar keseyi
Bilirdin Vereni bu vesveseyi;
Şeytanı Kur'ân'a sorsaydın eğer



Evlât yetiştirdin, bin türlü nazla,
Hiç tanıştırmadın, oruç, namazla,
Yine bakar mıydın, maziye hazla;
Vebâli Kur'ân'a sorsaydın eğer?



Asık çehrelerde, endişe hüzün,
En yakın dostuna, geçmiyor sözün
Gülmez olur muydu, o güzel yüzün;
Sevgiyi Kur'ân'a sorsaydın eğer?



Söndükçe gün be gün, Allah inancı,
Özünde başladı, bir büyük sancı
Olur muydu, ana, oğul yabancı;
Saygıyı Kur'ân'a sorsaydın eğer?