Milli Mücadeleye Adını Yazdıran Kadınlar.

MİLLİ MÜCADELEYE ADINI YAZDIRAN KADINLAR

Milli Mücadele’deki isimsiz binlerce kadın kahramanın yanı sıra isimleri halen zihinlerde olan kadın kahramanlardan bazılarını hatırlayalım istedim
Onlar Vatan için Bayrak için gözlerini kırpmadan cepheye koştular
kiminin kocası kaldı meydanda, kiminin oğlu, yavuklusu Başları dik, alınları açık yürüdüler düşman üstüne, bazen süngü tuttu nasırlı elleri, bazen yiğit Mehmetçiğin matarasını
Onları unutmayalım

Dünyanın hiçbir yerinde, hiçbir milletinde Anadolu köylü kadınının üstünde kadın çalışmasını zikretmeye imkan yoktur ve dünyada hiçbir milletin kadını "Ben Anadolu kadınından daha fazla çalıştım, milletimi kurtuluşa ve zafere götürmekte Anadolu kadını kadar himmet gösterdim" diyemez
MUSTAFA KEMAL ATATÜRK


ONBAŞI HALİDE



Yalnız topla, tüfekle değil,
iradenle de cesur olacaksın;
fena şeyleri yapmamak için cesur, inandığın,
doğru bildiğin şeyi yapmak için,
öldürseler bile, cesur olacaksın
Seviyye Talip, Bölüm 5

Türk romancı Siyasal alanda da etkinlik göstermiştir
İstanbul’da doğdu Kimi kaynaklara göre doğum yılı 1884′tür İngiliz terbiyesiyle yetişmesini isteyen babası onu Üsküdar Amerikan Kız Koleji’nde okuttu Orada Rıza Tevfik’den (Bölükbaşı) Fransız edebiyatı dersleri aldı ve Doğu’nun mistik edebiyatını dinledi Sonradan evlendiği Salih Zeki’den de matematik dersleri alıyordu Koleji 1901′de bitirdi 1908′de gazetelere yazmaya başladığı kadın haklarıyla ilgili yazılardan ötürü gericilerin düşmanlığını kazandı 31 Mart Ayaklanması’nda bir süre için Mısır’a kaçmak zorunda kaldı 1909′dan sonra eğitim alanında görev alarak öğretmenlik, müfettişlik yaptı Balkan Savaşı yıllarında hastanelerde çalıştı Gerek bu çalışmaları, gerekse müfettişliği sırasında İstanbul semtlerini dolaşması, ona çeşitli kesimlerden insanları tanıma fırsatını verdi 1919′da Sultanahmet Meydanı’nda, İzmir’in işgalini protesto mitinginde yaptığı etkili konuşma ünlüdür 1920′de Anadolu’ya kaçarak Kurtuluş Savaşı’na katıldı Kendisine önce onbaşı, sonra da üstçavuş rütbesi verildi Savaşı izleyen yıllarda Cumhuriyet Halk Fırkası ve ****** ile siyasal görüş ayrılığına düştü 1917′de evlenmiş olduğu ikinci kocası ***** Adıvar ile birlikte Türkiye’den ayrıldı 1939′a kadar dış ülkelerde yaşadı O yıllarda konferanslar vermek üzere Amerika’ya ve Mohandas Gandi tarafından Hindistan’a çağrıldı 1939′da İstanbul’a dönen Adıvar 1940′ta İstanbul Üniversitesi’nde İngiliz Filolojisi Kürsüsü başkanı oldu, 1950′de Demokrat Parti listesinden bağımsız milletvekili seçildi 1954′te istifa ederek evine çekilmiş ve 1964′te ölmüştür


Yapıtları
Roman
1909 Heyula
1909 Raik’in Annesi
1910 Seviye Talip
1912 Handan
1912 Yeni Turan
1913 Son Eseri
1918 Mev’ud Hüküm
1923 Ateşten Gömlek
1923 Vurun Kahpeye
1924 Kalb Ağrısı
1928 Zeyno’nun Oğlu
1936 Sinekli Bakkal
1937 Yolpalas Cinayeti
1939 Tatarcık
1946 Sonsuz Panayır
1954 Döner Ayna
1958 Akile Hanım Sokağı
1958 Kerim Ustanın Oğlu
1959 Sevda Sokağı Komedyası
1961 Çaresaz
1963 Hayat Parçaları

Öykü
1911 Harap Mabetler
1922 Dağa Çıkan Kurt
1974 Kubbede Kalan Hoş Seda, (ös)

Oyun
1916 Kenan Çobanları
1945 Maske ve Ruh

Anı
1962 Türkün Ateşle İmtihanı
1963 Mor Salkımlı Ev

Diğer Yapıtlar
1911 Talim ve Terbiye
1930 Turkey Faces West
1935 Conflict of East and West in Turkey
1937 Inside India
1955 Türkiye’de Şark-Garp ve Amerikan Tesisleri
1949 İngiliz Edebiyat Tarihi, 3 cilt, 1940-1949
1956 Doktor Abdülhak ***** Adıvar


FATMA SEHER ERDEN
(ERZURUMLU KARA FATMA)




1888’de Erzurum’da doğdu Subay Suat Derviş Bey ile evlenip Balkan Savaşı’na katıldıI Dünya Savaşı’nda Kafkas Cephesine gitti1919'daki Kongre günlerinde, Mustafa Kemal'le bizzat görüşebilmek için Sivas'a gittiBu görüşmenin ardından, Milis Müfreze Komutanı olarak Batı Cephesinde görevlendirildi 300 kişiyi aşkın birliği ile Başkomutanlık Meydan Muharebesi’nde Mehmetçikle birlikte destanlar yazdı Büyük Taarruz’un ilk günlerinde General Trikupis‘in birliğine esir düşmüşse de, kaçarak yeniden müfrezesinin başına geçmiştiKahraman kadın Kurtuluş Savaşı’ndan sonra “üstteğmen” rütbesi ile emekli oldu Emekli maaşını Kızılay’a bağışladı 1954 yılında TBMM kendisine yeni aylık tespit etti

AYŞE HANIM (ÇETE AYŞE)



Yunanlıların İzmir’e girmesiyle Milli Mücadele saflarında yerini alan Ayşe Hanım, İzmir’in Yunanlıların eline geçmesi üzerine Aydın’a gider Aydın civarında kahramanca dövüşen Ayşe Hanımın burada büyük oğlu şehit düşer I ve II İnönü Savaşlarına katılan Ayşe Hanım, ikinci oğlunu da bu savaşlarda şehit verir Sakarya Meydan Muharebesi’ne de katılan Ayşe Hanım, bu savaşta kasığından yaralanır ve tedavi gördükten sonra müfrezesine katılır
Savaş sonrası ****** İstasyon Meydanı’nda Çete Emir Ayşe’nin de aralarında bulunduğu kahramanlara İstiklal Madalyası takmıştı “Savaştım Yunana karşı, elimde kalan en değerli şey ******’ün göğsüme taktığı İstiklal Madalyasıdır” demişti


GÖRDESLİ MAKBULE



Yunanlılar Sakarya Meydan Muharebesi’ni kaybetmiş, Afyon mevzilerine çekilmişlerdi Hummalı bir faaliyetle yeni mevzilerini kuvvetlendirmeye çalışıyorlardı Fakat Yunan Başkumandanlığı’nın canını sıkan en mühim neden; en emniyetli olması lazım gelen cephe gerisi hareketlerinin, bilakis büyük bir huzursuzluğa maruz kalmasıydı
Cephe gerilerinde gerilla harbi vardı İşgal altında kalan Türkler mücadeleden vaz geçmemişlerdi
Küçük küçük gruplar halinde çalışan Türk çeteleri fırsat buldukça, Yunan geri hizmet ve ikmal birliklerine baskınlar yapmaktaydılar
Cephe gerilerinin emniyetini sağlamak için buralarda kullanılan muharip birliklerin bütün dikkati Akıncılar müfrezesindeydi Zira en büyük zararı bu müfrezeden görmekteydiler
Gördes–Sındırgı–Akhisar üçgeni içindeki sahada, bir Türk, (Gördesli Halil Efe) Akıncılar çetesi kendilerinden çok üstün bir kuvvetle çarpışmaktaydı Nâmüsaid şartlar içinde meydana gelen bu karşılaşmada Akıncılar müfrezesinin tek avantajı araziyi iyi tanıması ve bu sûretle manevra yapabilmesiydi Buna rağmen, muharebeyi kesip sıyrılmaya imkân yoktu ve çetenin cephanesi gitgide tükenmekteydi Saatlerce süren bu gayrî müsait çarpışma, muhariplerin moralini bozmaktaydı Fakat, çetenin içinde bulunan bir kadın kahramanın, zaman zaman kükremesi onlara, yeni bir mücadele ruhu ve cesaret aşılamaktaydı
Kükremiş bir aslan
16 Mart 1922’de Kocayayla’da cereyan eden bu çarpışmada durum gittikçe çetenin aleyhine dönmekteydi Birçok muhariplerin gözü düşmandan çok, çekilecek bir istikâmet aramakla meşguldü Her zaman olduğu gibi bir ara Makbûle’ Hanım’a yeni bir heyecan ihdas etme fırsatı çıktı Düşman ateşinin durakladığı bir sırada Makbûle’yi kükremiş bir arslan gibi düşmana saldırırken görüyoruz Bu hareketin ruhlarda yarattığı ateşin parlaması ile sönmesi bir oldu Çünkü bu genç ve cesur kadın, alnından aldığı bir mermi yarası ile yere yıkıldı Başta Halil Efe olmak üzere, bu acı kayıp bütün erkekleri sarstı Cesaret kaynaklarını kaybeden çete için muharebeye devam etmek, artık mümkün değildi O kadar değildi ki, bu mukaddes ve muazzez şehidenin mubârek naşını bile kaçırmaya imkân yoktu Onu gömmediler bile Mevcut siperlerden birine olduğu gibi yatırılan Makbûle’nin cesedi, birkaç avuç toprakla ancak örtülebildi
Gördesli Makbûle, Halil Efe ile 1921 senesinde evlenmişti Fakat bir çokları gibi bu bedbaht çiftin de balaylarını düşman karşısında geçirmeleri mukaddermiş Silaha sarılan genç karı–koca; kurdukları çete ile dağlara çıkarak; aylarca düşmanla çarpışmıştı Çok zaman baskın yapan, bazen da baskına uğrayan Akıncı müfrezesi bir uğur ve kahramanlık sembolü gibi yanlarından ayrılmayan bu kadın kahramandan örnekler aldı